ΕΛΛΗ ΛΑΣΚΟΥ... Μια Μελωδική Κυρία

Δ/ντρια Α’ Παραρτήματος Εθνικού Ωδείου Ελευσίνας και από το 1973 Δ/ντρια Ωδείου Ελευσίνας - Ιδρυτικό Μέλος της Επιτροπής Διοργάνωσης «ΑΙΣΧΥΛΕΙΩΝ» - Μέλος της «ΟΜΑΣ ΤΩΝ 5» - Πρόεδρος του Λαογραφικού Συλλόγου Ελευσίνας «ΤΟ ΑΔΡΑΧΤΙ».

Η κ. Έλλη Λάσκου γεννήθηκε στην Ελευσίνα την Πρωτοχρονιά του ’36 πήγε σε Ιδιωτικό Σχολείο στην Αθήνα μέχρι την Δ΄ Δημοτικού, εκεί γεννήθηκε και η αγάπη της για τη μουσική, ενώ γυμνάσιο πήγε στο Saint Joseph. Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο και πήρε δίπλωμα Πιάνου, πτυχίο Ακορντεόν και Κιθάρας.

Κυρία Λάσκου, ποιό ήταν το όνειρό της ζωή σας;

Το όνειρό μου ήταν να γίνω πιανίστρια, αλλά η εποχή εκείνη δεν μου επέτρεπε να μπω σε Ορχήστρα. Η αγάπη μου, όμως, για τα παιδιά έγινε πραγματικότητα. Μου εμπιστεύτηκε ο μεγάλος Καλομοίρης το Α΄ παράρτημα του Εθνικού Ωδείου στην Ελευσίνα. Αυτό με γέμισε απ΄ όλες τις απόψεις.

Δοκίμασα, βέβαια, και το Δημόσιο για 6 χρόνια, είχα αμεσότητα με τα παιδιά, είδα όμως ότι τα παιδιά δεν ενδιαφέρονται για μουσική, αλλά επειδή με γέμιζε η διδασκαλία κράτησα το σχολείο μου. Αυτό με γέμιζε.

Αφού άνοιξα το Παράρτημα, δεν έφτανε μόνο το Δίπλωμα του Πιάνου, έπρεπε να έχω και Δίπλωμα Φούγκας. Έτσι προχώρησα και τα Θεωρητικά μου για να μπορέσω να πάρω τη Διεύθυνση του Σχολείου, που το 1973 έγινε Ωδείον Ελευσίνας πια και αποσπάστηκε από το Παράρτημα του Εθνικού Ωδείου και έγινε αυτοκέφαλο.

 

Ποιο είναι το πιο σημαντικό "πράγμα" που καταφέρατε να κάνετε στη ζωή σας μέχρι σήμερα;

To σημαντικότερο πράγμα που ήθελα να κάνω, ήταν να μην πέσει το πνευματικό επίπεδο των παιδιών. Με ενδιαφέρει το παιδί να ανεβαίνει… να ανεβαίνει, όλο και πιο ψηλά πνευματικά!!

Η μεγάλη μου αγάπη μου , βέβαια, είναι η Ελευσίνα, η οποία δεν έχει ακουστεί.

Ζούμε σε μια ιερά πόλη, που όλοι την έχουμε «πνίξει» – δεν ξέρω τον λόγο – και γι’ αυτό, μέχρι σήμερα, παλεύω για ν’ αναδείξω την Ελευσίνα. Ασχολούμαι με το Λαογραφικό Μουσείο που θέλω να φτιάξω, για να μπορέσει να αναδειχθεί η πόλη μας. Αυτός ο τόπος, που από εδώ ξεκίνησε η Σπορά, είναι της Ελευσίνας απόκτημα.

Τα «Μεγαλάρτια»*, μια πολύ σπουδαία δουλειά, που πρέπει να τελειώσει και να ξεκινούν τα Ελευσίνια Μυστήρια όπως ήταν παλιά, από τον Κεραμεικό και να φτάνουν μέχρι την Ιερά Οδό. Την Ιερά Οδό που μας την κόβουν κάθε φορά και εμείς οι ίδιοι οι Ελευσίνιοι την έχουμε σταματήσει. Κάναμε πλατεία για να μη φτάνουμε στον Αρχαιολογικό Χώρο! «Εγκλήματα» έχουν γίνει, αυτά με πονάνε και αυτά θέλω να διορθώσω.

*Μεγαλάρτια: Aπό αρχαία κείμενα προκύπτει οτι οι Ελληνες προσέφεραν άρτους τους θεούς, στους οποίους ονόμαζαν θειαγόνους άρτους. Στο ναό της θεάς Δήμητρας στην Ελευσίνα, κατά την εορτή των Θεσμοφορίων, προσφερόταν στη θεά μεγάλος άρτος από τον οποίο η συγκεκριμένη γιορτή ονομαζόταν "Μεγαλάρτια''

 

Θέλετε να μας πείτε ποιοι άνθρωποι σας ενέπνευσαν;

Με ενέπνευσαν πρώτα πρώτα οι μουσικοί που γνώρισα, ο Καλομοίρης και η δασκάλα μου, οι οποίοι ήταν οι πνευματικοί μου πατέρες, γι’ αυτό και αγάπησα τη μουσική. Αγάπησα τον Οδηγισμό, που από την ίδρυσή του με έβαλε στον εθελοντισμό. Η προσφορά του Οδηγισμού και του Προσκοπισμού στη Νεολαία είναι σπουδαία. Η κα. Γερουλάνου η οποία ήταν στον Οδηγισμό και είναι Πρόεδρος του Μουσείου Μπενάκη ήταν εκείνη που με ενέπνευσε ουσιαστικά.

Μέσα από τη δική σας εμπειρία, πώς πιστεύετε ότι επιδρά η μουσική στον άνθρωπο;

Η μουσική είναι η ζωή. Γεννιόμαστε με έναν χτύπο της καρδιάς που μας ενώνει με τη μάνα μας. Αυτός ο χτύπος της καρδιάς που υπάρχει στη ζωή μας, ο ρυθμός της ζωής μας. Αν αυτός ο ρυθμός αποκτήσει και μελωδία, τι άλλο είναι ζωή!!

Ζείτε στην Ελευσίνα πολλά χρόνια, πώς θα την περιγράφατε με τρεις φράσεις;

Ιερή!
Παγκόσμιας Εμβέλειας!
Ο άρτος που ανέθρεψε όλον τον κόσμο, όλη τη Γη!
 

Κυρία Λάσκου, θα θέλατε να μας δώσετε το δικό σας μήνυμα για την εποχή που ζούμε;

 

Μια σωστή Παιδεία στα παιδιά, που είναι το μέλλον μας! Οι δάσκαλοι, τα Υπουργεία μας να δουλέψουν για τα παιδιά, τις νέες γενιές. Να μην γίνουν νούμερα στο κομπιούτερ πια.

Να υπάρξει συνεργασία των φορέων με τον Δήμο και την Περιφέρεια. Να σκύψει η Περιφέρεια και ο Δήμος να δουν τι προσφέρουν οι υπόλοιποι Σύλλογοι, Οργανισμοί στην κοινωνία.

ΑΠ