Το 1999 ήταν μια πραγματικά καλή χρονιά για τον κινηματογράφο. Όχι μόνο για τις καινοτομίες στα ειδικά εφέ που αναπτύχθηκαν (βλ. “bullet-time”/ Matrix), αλλά και για την πολύ καλή απόδοση «κοσμολογικών θεωριών» σε σενάρια της μεγάλης οθόνης. Βέβαια, το “Matrix” (με κόστος παραγωγής που έφτανε τα 63 εκατομμύρια δολάρια!) επισκίασε τις υπόλοιπες ταινίες που βγήκαν εκείνη τη χρονιά, φτάνοντας σε εισπράξεις τα 460εκατομ. δολάρια! Όσο πέρναγαν τα χρόνια, όμως, δύο από αυτές απέκτησαν το δικό τους “fun club”:► «Το 13ο Πάτωμα» (“The Thirteenth Floor”, 1999)
Σε αυτή την ταινία, η πραγματική ζωή μπλέκεται με την εικονική πραγματικότητα. Οι άνθρωποι- παίκτες βγάζουν τα απωθημένα τους, προσπαθώντας να ισορροπήσουν τις καταπιεσμένες ζωές τους, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να καταλάβουν τη διαφορά Πραγματικού και Αληθινού.
Η εικονική πραγματικότητα είναι μια πραγματικότητα, αλλά δεν είναι η αλήθεια.
Η ζωή… είναι πραγματικότητα ή αλήθεια;
Ερωτήματα που μας θυμίζουν το «σπήλαιο του Πλάτωνα»…
► «eXistenZ» (1999)
Με κόστος παραγωγής περίπου 15εκατομ. δολάρια το «eXistenZ» ήταν πραγματικά άτυχο που βγήκε στις αίθουσες ταυτόχρονα με το Matrix, αφού κατάφερε να έχει μόλις 2,8 εκατομμύρια δολάρια κέρδη…Ο χρόνος όμως δικαίωσε τον παραγωγό και σεναριογράφο David Cronenberg και η ταινία απέκτησε γρήγορα πολύ ένθερμους υποστηρικτές. Τα εφέ σε αυτή την ταινία είναι αρκετά λιγότερα από ότι στις παραπάνω ταινίες και ο Cronenberg δίνει μια πιο «σκοτεινή» και κάποιες φορές καταθλιπτική χροιά στην ταινία (οι παλιότεροι θα θυμούνται το κλασικό του θρίλερ «Η μύγα» /“The Fly”, 1986). Η υπόθεση κρατάει σε ενδιαφέρον το θεατή μέχρι το τέλος, με γρήγορες αλλαγές στην πλοκή και αρκετή αγωνία. Σε αυτή την ταινία , όπως και στο «13ο πάτωμα», η έννοια του πραγματικού ξεθωριάζει μέσα στο «παιχνίδι» εικονικής πραγματικότητας που ονομάζεται eXistenZ. Τελικά αυτό που μένει αναλλοίωτο μέσα στις διαφορετικές καταστάσεις, εικονικές και μη, είναι τα ένστικτα και οι πεποιθήσεις των παικτών-ανθρώπων. Το τι είναι «σωστό» και «ηθικό» σε συνδυασμό με το ένστικτο επιβίωσης καθορίζουν το παιχνίδι, την πλοκή, τις ζωές…
…Τελικά τι είναι αληθινό;
Αληθινό είναι αυτό που βλέπω; Αυτό που δεν βλέπω δεν είναι αληθινό; Μήπως τελικά οι αισθήσεις μας δεν μας λένε «όλη την αλήθεια» και υπάρχουν πληροφορίες που δεν λαμβάνουν τα αισθητήρια όργανά μας; Η πραγματικότητά μου, που ζω εδώ-τώρα πόσο πραγματική είναι; Είναι αληθινή; Ερωτήματα που μπορούμε να συζητήσουμε αφού δείτε αυτές τις ταινίες…!
Αναφορές (για περισσότερο διάβασμα!):
1) Σπήλαιο Πλάτωνα
2) The Matrix (1999)
3) The Thirteenth Floor (1999)
4) eXistenZ (1999)
ΜΓ